Ανέμελα

Πάω μια βόλτα στη θάλασσα.
Ίσως βρω εκείνα τα κοχύλια,
Που πάντα μου άρεσε να μαζεύω.
Να τα κλείνω στα βάζα.
Ήξερα πως δεν έχουν ήδη ζωή.
Κι όμως νόμιζα πως πάθαιναν ασφυξία.

Πάω μια βόλτα στη θάλασσα.
Να κολλήσουν τα μαλλιά μου απ’ την υγρασία.
Να ξεχωρίσουν μια, μια οι μπούκλες, και μετά
Να με ρωτάνε όλοι αν πήγα κομμωτήριο.
Απαντώντας με πλήρη σοβαρότητα:
Χάλια είναι! Θα τα ξυρίσω.
Ακόμα κι όταν μπλέκονται με τον άνεμο.
Πόσο μ’ αρέσει! Και μετά,
Να βάζω τα δάχτυλα μου ανάμεσα.
Να τυλίγονται γύρο από ‘κείνες.

Πάμε
Να μας φυσήξει το αεράκι
Μια βόλτα,
στη θάλασσα.