Οι ώρες...Ο χρόνος...

Οι ώρες περνούν δίχως ανάσα.

Οι μέρες ξημερώνουν δίχως σταματημό.

Οι νύχτες ακλόνητες φεγγοβολούν.

Ο χρόνος κυλά και γω ξεκλέβω λίγο.

Λίγο από δαύτον.

Μέσα από θολές φωτογραφίες αναπολώ.

Ξεπροβάλλουν μεγάλες χαρές μέσα από μικρές στιγμές.

Χαμόγελα και αγκαλιές γεμίζουν τα πλάνα.

Ήταν όλα τόσο δυνατά!Μα η δύναμη χάνετε;

Χάνετε μέσα στις μέρες;

Κάνει μια παύση και συνεχίζει.

Ζωντανεύουν ξανά. Όχι ίδιες. Παρόμοιες.

Παρόμοιες στιγμές κάτω απ' τον ίδιο ουρανό.

Γεννιούνται ξανά και χάνονται μέσα στις μέρες κ τις νύχτες.

Μέσα στο χρόνο. Σ' ένα άπειρο χρόνο. Ακαθόριστο.

Η μυρωδιά της θάλασσας

Η μυρωδιά της θάλασσας αναστενάζει.

Σκέψεις ανείπωτες αναμοχλεύει.

Στα βράχια χτυπούν οι μελωδίες της.

Πάθη ανέκφραστα σιμώνει.

Στον αφρό γεννούν οι φλόγες της.

Θύμησες αδέξια σκορπίζει.

Παραισθήσεις

Χαράματα. Η ώρα περασμένη.

Το άδειο μπουκάλι μαυροδάφνης μου θυμίζει.

Το δωμάτιο φωτεινό μοναχά απ' τις σκέψεις μου.

Η υγρασία μου τρυπά τα κόκαλα.

Σ' ακολουθώ στην πλάνη των αισθημάτων σου.

Αθόρυβα. Δίχως αισθήσεις.

Παραισθήσεις και γέλια διαπερνούν τους τοίχους του σώματος μου.

Οι χτύποι της καρδιάς μου. Ολοένα και πιο ανυπόμονοι να εκφραστούν.

Ανυπόφορη η σιωπή σου. Μου τρελαίνει το νευρικό σύστημα.

Με ταράζει.