Κάποιοι λένε πως η καλή μέρα απ' το πρωί φαίνεται.
Ξύπνησες στραβά σήμερα. Και γω ξέρω το γιατί. Το ένιωθα...
Ένας άλλος άνθρωπος κοιμάται ακόμα στο δίπλα δωμάτιο.
Πας βιαστικά να τον σηκώσεις. Το ύφος σου κάπως αυστηρό με σταθερή φωνή.
Ετοιμάσου να φύγουμε. Οκ.
Η διαδρομή ως το όχημα σου φαντάζει ατελείωτη.
Βουβές εικόνες μας προσπερνούν. Δε βγαίνει λέξη. Μίλα. Πες κάτι.
Όχι κάτι ιδιαίτερο αφού ξέρω δε μπορείς. Οι σκέψεις που κάνεις στη διαδρομή λογικά είναι πολλές.
Δε θέλω να στις κλέψω. Ήθελα να τις μοιραστείς μαζί μου. Όποιες και αν είναι.
Αν και ένα καλημέρα θα ήταν ότι πρέπει για ένα λεπτό.
Κατεβασμένο κεφάλι. Αμίλητος. Ανέκφραστος.
Αφού δεν είναι καλή γιατί να στην πω;
Είναι τόσο απλά τα πράγματα. Τόσο απλά. Μοναχά αν μιλούσες λιγάκι.
Μα εσύ...εσύ...έχεις ένα τρόπο να τα δυσκολεύεις....
Καλημέρα...
