Ανατρίχιασες όταν ένιωσες την κραυγή της ευτυχίας
Δε κατάφερες να σταθείς όρθιος
Κοιτούσες σα χαμένος την ακροθαλασσιά των αισθημάτων σου
Αδέξια προσπαθούσες να δοκιμάσεις λίγο απ' τη χαρά σου
Προσπαθούσες να καταλάβεις αν είσαι ζωντανός
Τι μέρα είναι; Τι ώρα; Σε πιο μέρος βρίσκεσαι;
Αγνωστα όλα γύρο σου
Είχες ανάγκη κάποτε κάτι αληθινό
Να κοιτάς και να ξέρεις πως τα μάτια που σε κοιτούν δε κρύβουν τίποτα
Να ακούς λόγια που να βγαίνουν απ' την ψυχή και όχι απ'τα χείλη
Να γεύεσαι τη ρόγα απ'το σταφύλι δίχως να σε νοιάζει το κουκούτσι
Να μυρίζεις το άρωμα που αφήνει γλυκά το σώμα στα κόκκινα σεντόνια
Να κρατάς μέσα στον κόσμο σου όλη την αγάπη χωρίς διακρίσεις...
